Als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg.

Wow, wat een fijne reacties heb ik gehad op mijn eerste blog. Veel complimentjes, succeswensen, herkenning en bedankjes. Zo tof dat het doel wat ik heb met het schrijven van deze blog bij zoveel van jullie ook aangekomen is: herkenning.

Ik heb mezelf kwetsbaar opgesteld en dat was eng, maar het was het waard. En tijdens het online zetten van mijn site kwam er alweer een hoop inspiratie naar boven voor mijn volgende blogs (lees: onzekerheden, stress, kwetsbaarheid, prestatiedruk... ). Dus voorlopig zijn jullie niet van me af ;).

Maar toch is het met al die inspiratie ineens nog niet zo makkelijk om die tweede blog te gaan schrijven. Er hebben inmiddels meer dan 400!! mensen op mijn website doorgeklikt naar mijn blog. Wat veel! En dan ziet die interne criticus, waar ik in mijn vorige blog over schreef, meteen weer een kans om van zich te laten horen. Ik wil jullie in deze blog graag wat vertellen over het omgaan met die niet helpende gedachten.

Laatst gaf ik voor studie een presentatie over mindfulness aan een aantal lieve mensen die daar tijd voor vrij wilden maken. Gelukkig heb ik daar een goede beoordeling voor gekregen van mijn docent en heb ik ze dus niet allerlei onzin wijsgemaakt ;).

Tijdens het onderzoek naar informatie over mindfulness kwam ik een heel handig hulpmiddel tegen om me te helpen bij het omgaan met steeds terugkomende, niet helpende, gedachten. En daar komt ook de titel van deze blog bij om de hoek kijken: 'als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg'.

Het werkt voor mij namelijk zo:

Er ontstaat een situatie waarin ik me niet prettig voel. Als voorbeeld neem ik de eerste keer sporten bij een nieuwe sportclub. Dat roept stress op; want ik stap daar binnen en ik ken niemand, iedereen kijkt me ook nog eens aan en ik bedenk me dat ik nu wel wat leuks of grappigs moet zeggen om een goede eerste indruk te maken.

Iedereen het er mee eens dat dit stressvol kan zijn?

Wanneer je je niet bewust bent van die stress dan volgt er altijd een automatische reactie. In mijn geval zou dat zijn: dichtklappen. Ondanks dat ik een sociaal mens ben vind ik hem soms nog niet zo makkelijk om een praatje aan te knopen met mensen die ik nog niet ken. Van binnen ben ik dan alle opties aan het afwegen van wat ik kan zeggen/vragen en dat maakt dat ik zo in mezelf keer dat het überhaupt niet meer mogelijk is om een gesprek te starten.

Het lijkt me goed om er bij te vertellen dat zo'n automatische en onbewuste reactie in veel gevallen ook erg helpend is. Iedereen heeft vast wel eens met blote handen een hete pan vast gepakt. Die stressreactie zorgt er voor dat je ook zo snel mogelijk weer los laat. Of wanneer je schrikt van een fietsbel is het de stressreactie die je waarschuwt en alert maakt en die er voor zorgt dat je nog op tijd aan de kant kunt gaan.

In dit geval helpt het mij niet om dicht te klappen omdat ik me er niet prettig door voel. Het beperkt me in het geloven in mijn overtuiging dat ik mezelf mag zijn en dat dat oké is.

Ga eens bij jezelf na of je wel eens stress ervaart in bepaalde situaties en wat je reactie daar dan op is. En komen deze reacties in verschillende situaties ook nog met elkaar overeen of zie je bepaalde patronen? Wie weet wil je daar wel iets in veranderen? Lees dan zeker verder ;)...

'Als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg' is een uitspraak die me is bijgebleven na de training tot NLP Practitioner. Het is goed om er bij stil te staan dat als je blijft doen wat je altijd al doet, dat er dan weinig zal veranderen. Het is aan jou om nieuwe stappen te zetten wanneer je wil dat er iets veranderd. Zo ook bij het omgaan met die niet helpende gedachten.

Hierboven had ik het over een automatische en onbewuste reactie op stress. Maar wat nu als je zou kunnen kiezen hoe je op een stressvolle situatie gaat reageren?! Klinkt mij goed in de oren..

Je krijgt een keuze wanneer je je bewust wordt van de stressvolle situatie en vervolgens een momentje voor jezelf neemt: een moment van aandacht. Aan de hand van het voorbeeld over het sporten bij een nieuwe club wil ik jullie laten zien hoe ik hiermee om ga:

Wanneer ik binnen stap bij de nieuwe sportclub en ik opnieuw allemaal mensen zie staan die ik nog niet ken dan herinner ik mezelf eraan dat ik even een momentje voor mezelf moet nemen. Ik laat de situatie om me heen even voor wat het is en ga bij mezelf na: welke gedachten heb ik op dit moment? Zijn het veel gedachten, zijn het helpende of niet helpende gedachten? Hoe voel ik me? Ben ik boos, verdrietig, teleurgesteld? Wat gebeurt er met mijn lichaam? Voel ik een bepaalde spanning of onrust in mijn lijf?

Het enige wat ik op dat moment hoef te doen is luisteren naar de antwoorden op die vragen zonder daarover te oordelen. Er is geen goed of fout. Oude koeien uit de sloot halen is niet nodig, ik blijf in het hier en nu.

Nadat ik zo'n momentje stil heb gestaan ben ik me veel bewuster geworden van wat er allemaal speelt op dat moment in mezelf en daardoor krijg ik een keuze. Ik ga niet meer automatisch in de dichtklapmodus, maar misschien kies ik hier wel voor wanneer dit op dat moment het beste voelt, wat helemaal oké is. Misschien spreek ik met mezelf af om te proberen met ten minste één persoon een praatje te maken of besluit ik toch om een van mijn beste grappen in de groep te gooien ;).

Je zult merken dat alleen al het stil staan bij de stressvolle situatie, het moment van aandacht, ervoor zal zorgen dat je jezelf beter gaat voelen.

Nog een aanvulling is dat het 'stil staan' er op allerlei manieren uit kan zien. Letterlijk stil staan en alles aan je voorbij laten gaan is prima, soms is een paar seconden al voldoende en merken anderen het niet eens op. Je kunt in zo'n situatie ook even weg lopen (naar het toilet gaan is ook een aanrader). Je mag ook gerust om wat tijd vragen aan een ander. Doe wat goed voelt voor jou!

Ik ben benieuwd of er mensen zijn die het gaan proberen. Dan heel veel succes gewenst en laat me weten hoe het is gegaan!

Tot slot is dit vast niet voor iedereen de beste manier. Het werkt voor mij en daarom deel ik het graag met jullie. Het is altijd goed om opzoek te gaan naar wat werkt voor jou. Mocht je hier eens samen over willen kletsen dan neem gerust contact met me op. Ook wanneer je andere vragen of opmerkingen hebt.

Voor nu: bedankt voor het lezen en jullie horen snel weer van me!

Liefs van Brigit