Druk, druk, druk

Rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Deze regel uit het lied van Herman van Veen omschrijft precies hoe ik me voel op dit moment.

Ik heb eerder geschreven over stress, negatieve gedachten, onzekerheden: en hoe je daar mee omgaat. Ik denk dat we allemaal wel weten welke dingen we meer of minder zouden moeten doen om onszelf beter te voelen, om meer rust te krijgen in ons leven (en in ons hoofd). Voor mij is dat bijvoorbeeld gezonder eten, regelmatig sporten (maar niet té veel), minder netflixen, vaker een boek lezen en op tijd gaan slapen. Ik weet ook dat mindfulness me kan helpen.

Maar hoe komt het dan dat het, ondanks dat je precies weet wat je zou moeten doen om lekker in je vel te zitten, soms zo veel moeite kost om die dingen op te pakken?

Vorige week leek bij mij alles nog onder controle, het gaat lekker op het werk, studie is erg interessant en uitdagend, ik voel me fit door goede voeding en regelmatig sporten. Maar afgelopen maandag stortte ik helemaal in. Chagrijnig, niet goed kunnen focussen, negatief en moe. Het zorgt voor een vicieuze cirkel waar ik in beland en het lijkt nog niet zo makkelijk om daar uit te komen.

Ik merk het ook aan mijn lijf, mijn zwakke plek is mijn rug. En eigenlijk zou ik zodra ik daar klachten krijg meteen wat gas terug moeten nemen omdat ik inmiddels uit ervaring weet dat er een punt komt waarop ik het niet meer kan negeren en ik dan al over mijn grenzen ben gegaan. Maar hé, ik ben jong, voel me goed: ik kan best nog even die extra bijeenkomst bijwonen op het werk, ook al zit ik al lang over mijn uren, want het is sonde als ik niet kan bijdragen wat ik er van vindt. En ik kan ook nog wel die middag met vriendinnen borrelen op het terras, want daar krijg ik ook energie van. Na het werk nog snel even naar zee om te kiten en tegelijkertijd mijn hoofd leeg te maken zodat ik 's avonds weer fris in het klaslokaal kan zitten??? Zoals ik al zei: rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan.

Gisteren luisterde ik de podcast over omgaan met stress van De Podcast Psycholoog. Wanneer je het bovenstaande verhaal herkent zou ik je adviseren om deze podcast ook eens te luisteren.

Het is fijn om te horen dat je niet de enige bent, dat zelfs de meesten moeite hebben hier mee om te gaan. Maar ik wordt er ook wel een beetje verdrietig van, dat we onszelf soms zo veel druk opleggen.

Laatst had ik een gesprek met iemand over onze generatie (generatie Y/de Millenials) die continue bezig is met gelukkig zijn. Blijkbaar hebben we met zijn allen (of tenminste veel van ons) dit streven, we willen gelukkig zijn. En pas als we zelf gelukkig zijn, kunnen we ook anderen gelukkig maken. Dat heeft me wel aan het denken gezet. Want wat is geluk voor jou? Moet iedere dag fantastisch zijn? Moet je iedere dag vrolijk zijn en iets goeds kunnen doen voor jezelf of voor een ander? Is het zo erg om een avondje alleen op de bank door te brengen terwijl al je andere vrienden een geweldige avond beleven in de stad? Is het falen wanneer het even niet lukt om met volle focus op je werk of studie te zijn?

Voor mij voelt dit vaak wel zo. Terwijl ik het mezelf en anderen zo gun om een beetje zachter te zijn. En ik ben er ook nog niet over uit wat nu precies het beste voor ons is. Hoe kunnen we beter omgaan met alles wat er op dit moment van ons gevraagd wordt (of beter: wat we van onszelf vragen).

En nu zit ik dus op zo'n punt. Ik heb teveel van mezelf gevraagd de afgelopen weken en ik ben gesloopt.. Hoe klim je daar dan weer uit? Ik schrijf hier een aantal dingen op die mij helpen:

• Gaan zitten voor een zo gezond mogelijke planning voor die week. Dus wanneer moet ik werken, wanneer ga ik zitten voor studie. Hoe laat wil ik gaan slapen. Maar ook: wat ga ik eten en wanneer is er ruimte voor ontspanning. De tip vanuit de podcast die ik hierboven beschreef vind ik ook nog wel een goede aanvulling: plan buffers in je agenda. Deze buffers zorgen ervoor dat wanneer je eerder die week iets niet afgekregen hebt je daar dan nog tijd voor hebt. En wanneer je al je werk al wel klaar hebt dan is deze buffer tijd die je over hebt en dus kunt gebruiken voor extra ontspanning.

• Minder telefoongebruik. Ik verwijder regelmatig Facebook en Instagram tijdelijk van mijn telefoon om weer even te ontkomen aan al die prikkels die anders de hele dag op je afgevuurd worden. Of ik kies er 's ochtends bewust voor om mijn privé telefoon niet mee te nemen naar het werk.

• Hulp vragen. Ik bedacht me maandag wat ik zou kunnen doen om de druk die ik voelde te verlichten. Het eerste wat ik bedacht was om die dag mogelijk wat eerder naar huis te gaan van werk en een collega te vragen wat werk van me over te nemen. Het is misschien voor mij een luxe positie dat ik dit zo kan regelen met collega's, maar uiteindelijk heeft niemand er iets aan wanneer jij uitgeput op je werk zit. Zo kom ik dus ook bij het volgende punt:

• Bespreekbaar maken waar je mee zit. Hopelijk heb je iemand, een partner, vriend of vriendin, een ouder of iemand anders, waar je je veilig voelt om je hart even te luchten. Vaak weten we wel dat we weer in diezelfde valkuil zijn gestapt maar is het soms nog niet zo makkelijk om dat ook toe te geven. Dit delen met anderen kan vaak opluchten en je ook weer nieuwe inzichten geven.

Hoe ervaren jullie de alledaagse druk van werk, sociale contacten onderhouden, gezinsleven, ontspanning? Hoe staan jullie tegenover gelukkig zijn?

Deel gerust jouw verhaal hier onder in de reacties en tips over omgaan met stress door de druk die je jezelf oplegt zijn uiteraard ook welkom.

Liefs Brigit